-
1 vermissen
vtodczuwać brak (nieobecność) (j-n kogoś, etw czegoś); zauważyć brak czegoś -
2 an
1. praep1) mit D (wo?) na, przy, nad2) mit A (wohin?) do, nad, na3) mit D (wann?) w; na5)2. advan (und für) sich — w gruncie rzeczy, właściwie
von nun an — odtąd, od tej chwili
-
3 lack
[læk] 1. nbrak m2. vthe lacks money/confidence — brak(uje) mu pieniędzy/pewności siebie
through/for lack of — ze względu na brak +gen
to be lacking in — być pozbawionym +gen
* * *[læk] 1. verb(to have too little or none of: He lacked the courage to join the army.) nie posiadać2. noun(the state of not having any or enough: our lack of money.) brak -
4 Mangel
См. также в других словарях:
brak — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. u {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}zwykle w lm {{/stl 8}}{{stl 7}} wyrób, produkt, którego parametry nie odpowiadają założonym normom; bubel : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wypuszczać,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
brak — komuś piątej klepki (w głowie) zob. klepka 1. Brak komuś tylko (chyba) ptasiego mleka zob. mleko 1. Grzeszyć brakiem czegoś zob. grzeszyć 1. Z braku laku zob. lak … Słownik frazeologiczny
brak — m III, D. u, N. brakkiem 1. blm «fakt nieistnienia czegoś, nieobecność, niedostatek» Chroniczny, dotkliwy, zupełny brak. Brak apetytu, sił. Brak czasu. Brak gotówki. Brak zainteresowań. ◊ Z braku, w braku czego «wobec tego, że czegoś nie ma; nie… … Słownik języka polskiego
nie ma — nie było, nie będzie forma nieosobowa zaprzeczona czasownika być 1. «w połączeniu z rzeczownikami (lub odpowiednikami rzeczowników) zwykle w dopełniaczu tworzy zwroty oznaczające nieistnienie, brak czegoś, nieznajdowanie się w określonym miejscu … Słownik języka polskiego
cierpieć — ndk VIIa, cierpiećpię, cierpiećpisz, cierp, cierpiećpiał, cierpiećpiany 1. «odczuwać, przeżywać, znosić ból fizyczny lub moralny; boleć nad czymś lub z powodu czegoś; doznawać czegoś przykrego» Cierpieć z powodu rany w nodze. Cierpieć ból, głód,… … Słownik języka polskiego
doliczyć — dk VIb, doliczyćczę, doliczyćczysz, doliczyćlicz, doliczyćczył, doliczyćczony doliczać ndk I, doliczyćam, doliczyćasz, doliczyćają, doliczyćaj, doliczyćał, doliczyćany 1. «dodać do sumy uprzednio obliczonej, włączyć dodatkowo do rachunku, do… … Słownik języka polskiego
niedostatek — m III, D. niedostatektku, N. niedostatektkiem; lm M. niedostatektki, D. niedostatektków 1. blm «brak wystarczających środków materialnych, ubóstwo, bieda; niezamożność» Dotkliwy niedostatek. Być, żyć, umrzeć w niedostatku. Niedostatek dokucza,… … Słownik języka polskiego
mało — mniej 1. «w połączeniu z czasownikami, przymiotnikami, przysłówkami (a także odpowiadającymi im rzeczownikami) lub wyrażeniami o charakterze okoliczników: w niewielkim, niewystarczającym stopniu, nasileniu, zakresie; niedużo, niewiele» Mało jeść … Słownik języka polskiego
nic — n, D. niczego, C. niczemu, NMs. niczym 1. zaimek przeczący «żadna rzecz» a) «nic jako określenie orzeczenia» Nie chcieć słyszeć o niczym. O nic nie dbać. Niczym się nie przejmować. Na niczym mi nie zależy. Nie mieć niczego więcej do roboty. Nie… … Słownik języka polskiego
dopomnieć się — dk VIIa, dopomnieć sięmnę się, dopomnieć sięmnisz się, dopomnieć sięmnij się, dopomnieć sięmniał się, dopomnieć sięmnieli się dopominać się ndk I, dopomnieć sięam się, dopomnieć sięasz się, dopomnieć sięają się, dopomnieć sięaj się, dopomnieć… … Słownik języka polskiego
odczuwać — ndk I, odczuwaćam, odczuwaćasz, odczuwaćają, odczuwaćaj, odczuwaćał, odczuwaćany odczuć dk Xa, odczuwaćczuję, odczuwaćczujesz, odczuwaćczuj, odczuwaćczuł, odczuwaćczuty 1. «reagować doznaniem zmysłowym» Odczuwać głód, zmęczenie. Odczuwać bóle… … Słownik języka polskiego